مروری بر روش‌های سنتز، عامل‌دارشدن و کاربرد مزومتخلخل‌های سیلیسی در دارورسانی

Authors

  • رضا بافکاری تهران، دانشگاه تهران، پردیس علوم، دانشکده شیمی، صندوق پستی 144155-6455
  • سپیده خویی تهران، دانشگاه تهران، پردیس علوم، دانشکده شیمی، صندوق پستی 144155-6455
Abstract:

نانوفناوری قابلیت زیادی برای کاربردهای زیست­‌پزشکی و زیست­‌داروها دارد. به­‌ویژه، نانوترکیبات هیبریدی به علت مشخصه­‌های منحصر به­‌فرد، به‌­تازگی به­‌عنوان سامانه­‌های امیدبخش برای کاربردهای عکس­‌برداری و دارو درمانی بررسی شده‌اند. مطالعه روی ترکیبات مزومتخلخل سیلیسی به‌­عنوان سامانه­‌های دارورسانی به‌­علت تنوع و پایداری عالی به­‌طور چشمگیر در چند سال گذشته رشد کرده است. در این مقاله، پیشرفت‌­های اخیر در سنتز، عامل­‌دارکردن و کاربرد مزومتخلخل­‌های سیلیسی در دارورسانی مرور شده است. در بخش‌­های نخست، چگونگی سنتز به سه روش اصلی پیوندزنی، هم­‌تراکمی و مزومتخلخل سیلیکات آلی تناوبی بررسی شده است. در بخش­‌های بعدی، رویکردهای جدید در عامل‌‌­دارکردن مزومتخلخل‌­های سیلیکاتی در دارورسانی هوشمند توضیح داده شده است. در ادامه، مزایای استفاده از نانوذرات مزومتخلخل برای کاربردهای دارورسانی متفاوتی به‌­طور خلاصه آورده شده است.­ مزومتخلخل­‌های سیلیسی می­‌توانند با توجه به نیازهای دارویی و بالینی با روش­‌های شیمیایی متفاوتی طراحی و ساخته شوند. کانال­‌های موجود در مزومتخلخل می­‌تواند به­‌عنوان محفظه ذخیره داروها عمل کرده و با سامانه­‌های مختلف باز و بسته شوند و حامل­‌هایی پاسخ‌گو به عوامل چندگانه را به­‌وجود آورند. ترکیبات هوشمند، به­‌وسیله عوامل شیمیایی یا زیستی مانند pH، دما، نور، میدان مغناطیسی و آنزیم تحریک می­‌شوند که در این مقاله مروری، تمرکز روی نانومواد برپایه مزومتخلخل­‌های سیلیسی است که پاسخ­‌گو به این نوع عوامل هستند. چنین سامانه‌­هایی باعث بهبود اثر درمانی در مقایسه با سامانه­‌های مرسوم پیوسته می­‌شوند. مزومتخلخل­‌های سیلیسی با توجه به تنوع­‌پذیری خود در دارورسانی خوراکی و موضعی و سایر بخش­‌های درمانی استفاده می­‌شوند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مروری بر روش های سنتز، عامل دارشدن و کاربرد مزومتخلخل های سیلیسی در دارورسانی

نانوفناوری قابلیت زیادی برای کاربردهای زیست­ پزشکی و زیست­ داروها دارد. به­ ویژه، نانوترکیبات هیبریدی به علت مشخصه­ های منحصر به­ فرد، به ­تازگی به­ عنوان سامانه­ های امیدبخش برای کاربردهای عکس­ برداری و دارو درمانی بررسی شده اند. مطالعه روی ترکیبات مزومتخلخل سیلیسی به ­عنوان سامانه­ های دارورسانی به ­علت تنوع و پایداری عالی به­ طور چشمگیر در چند سال گذشته رشد کرده است. در این مقاله، پیشرفت ­ها...

full text

مروری بر کاربرد فناوری غشایی در سامانه‌های نوین دارورسانی

هدف اصلی این مقاله، مطالعه و بررسی کاربردهای فناوری غشایی در سامانه‌های نوین دارورسانی است. در چند دهه اخیر، سامانه‌های غشایی دارورسانی به دلیل سازگاری غشاء با بدن، زیست تجزیه‌پذیر بودن، توانایی رهایش دارو با آهنگ ثابت و به مقدار مورد نیاز بدن، مورد توجه محققان قرار گرفته است. در این پژوهش، انواع روش‌های دارورسانی به کمک فناوری غشایی، از جمله سامانه غشایی اسمزی، سامانه غشایی کنترل‌کننده نفوذ (ک...

full text

مروری بر کاربرد فناوری چاپ سه‌بعدی در سامانه‌های نوین دارورسانی

در فرایند چاپ سه‌بعدی، اجسام به‌کمک مدل دیجیتالی با قرارگیری لایه‌به‌لایه مواد روی هم ساخته می‌شوند. در سال‌های اخیر، کاربرد روش چاپ سه‌بعدی در ساخت فراورده‌های دارویی با قابلیت رهایش کنترل‌شده دارو مورد توجه قرار گرفته است. از مزایای این روش می‌توان به قابلیت ساخت اشکال دارویی سفارشی برای هر بیمار با شکل هندسی پیچیده همراه با بارگذاری هم‌زمان چند دارو و مواد افزودنی مختلف اشاره کرد. این فن برا...

full text

سنتز نقاط کوانتومی InP/ZnS عامل‌دار برای کاربرد در دارورسانی

نقاط کوانتومی، نیمه‌رسانا‌هایی در ابعاد کم‌تر از شعاع اکسایتونیک هستند که به دلیل اندازه کوچک و بروز پدیده حبس کوانتومی، خواص نوری منحصربه‌فردی، از جمله خاصیت فلورسانس قابل تنظیم با اندازه نقطه کوانتومی دارند. خاصیت فلورسانس، نسبت سطح به حجم بالا در نقاط کوانتومی و شیمی سطح آن‌ها در عامل‌دار شدن با بیومولکول‌های مختلف، قابلیت کاربرد در تشخیص و درمان هم‌زمان سلول‌های سرطانی را به آن‌ها می‌دهد. د...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 29  issue 3

pages  201- 229

publication date 2016-07-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023